Weetjes en ons zuid afrikaanse avontuur!

Zuid Afrikaanse weetjes:

• De apartheid (rassenscheiding) was in werking tussen 1948 en 1990 in Zuid Afrika en Namibië. Het doel van de apartheid was om de blanke dominantie te behouden. Zo mocht er bijvoorbeeld geen huwelijk gesloten worden tussen een blanke en een niet-blanke. Er werden ‘townships’ gevormd voor de niet-blanke bevolking op ‘adequate’ afstand van de blanke bevolking. En zo waren er nog heel veel meer regels.
• 16 juni 1976 was er een flinke opstand in de wijk Soweto (bij Johannesburg) tegen het Apartheidsbewind. Soweto betekent ‘South Western Townships’. De opstanden waren door studenten, omdat de minister het Zuid Afrikaans als algemene onderwijstaal wilde invoeren. Bij de demonstratie kwamen vele scholieren om het leven. In Soweto begonnen de opstanden tegen het Apartheidsbewind als eerst en deze sloegen langzaam over op andere townships.
• Nu wonen er ongeveer zo’n 53 miljoen mensen in Zuid Afrika, waarvan 5,4 miljoen blanke.
• Zuid Afrika kent 11 officiële talen. Het isiZulu wordt het meest gesproken, maar het Engels en Zuid Afrikaans zal je het meest horen in toeristische gelegenheden.
• Er zijn veel ‘kleine economietjes’ in Zuid Afrika; als je bijvoorbeeld je auto of motor ergens neerzet is er altijd wel een ‘parkeerwachter’ die erop wil passen en vraagt daarvoor zo’n 2-5 rand (10-30 eurocent) en dan is er ook altijd nog iemand die hem voor je wil poetsen in de tussen tijd dat je weg bent. Verder heb je in de supermarkt ‘de weegschaal juffrouw’ (die je groente en fruit weegt) dan natuurlijk de kassadame, maar ook ‘de inpak juffrouw’ (die je boodschappen inpakt). De meest bizarre baan vonden we ‘de vlaggen wapperaars’ (als je wegwerkzaamheden nadert staan er altijd 1 à 2 mannetjes met vlaggen te wapperen dat je langzamer moet rijden. Ongelooflijk! Bedenk je dat je de hele dag met een vlag staat te wapperen…).
• Het gerecht pap met wors is tha bomb!
• Het woord ‘lekker’ wordt in het Zuid Afrikaans op vele manieren gebruikt zoals in de zin van het gaat goed, het smaakt goed, iets is goed, maar ook alles is goed.
• Braai is een bbq met hout ipv houtskool! Zeker lekker en ook super gezellig zo’n vuurtje!
• 1 struisvogelei bevat 24 kippeneieren dus nodig de familie maar uit als je er een omelet van gaat maken!
• Een struisvogel kan 70 km/h rennen en weegt zo’n 130-160 kg.
• Een struisvogel legt eerst tussen de 12 a 18 eieren voordat ze deze gaat uitbroeden, het vrouwtje broed overdag, vandaar ook haar bruine kleur en het mannetje broed ’s nachts, vandaar ook zijn zwarte kleur.
• Een struisvogel heeft een geheugen van 30 minuten, de hersenen wegen dan ook maar 15 gram.
• Er leven nog zo’n 2,500 witte haaien in de oceanen.

Een ander land, een ander continent en wederom weer een avontuur in Zuid Afrika!

Na een lange vlucht met 1x overstap kwamen we aan in Johannesburg! Een nieuw continent, een nieuwe cultuur en toch ook een beetje Westers! De eerste indruk van de Zuid Afrikaners was goed en we hadden een fijne plek gevonden van waaruit we gemakkelijk naar onze bikes voor de trip konden zoeken. Het eerste wat we deden was zoeken op ‘Gumtree’ (een soort van marktplaats). Daar vonden we genoeg goede kandidaten, maar helaas scheen het proces van de tenaamstelling wat lastiger te zijn dan we dachten. Uiteindelijk besloten we langs motorzaken te gaan en te kijken wat ze daar voor ons konden betekenen.

Bij de eerste zaak was het meteen raak. We hadden ze, RAD Moto, via het internet gevonden en zij waren bereid ons te helpen met het vinden van de geschikte motoren en de tenaamstelling, yesss! Ze hadden een KTM 690cc en een Husqvarna 610cc, die er ‘lekker’ uitzagen voor onze trip. Jaja dat werden ze dan, onze bikes voor de aankomende 3 maanden, joepppieee! We betaalden ze en kregen alle documenten mee, die we nodig schenen te hebben om de grenzen over te kunnen steken en niet in de problemen te komen (als het goed is). Echter bleven de motoren op naam van RAD Moto staan, zodat we de 3 weken lange procedure van de tenaamstelling konden overslaan en meteen op pad konden gaan na de servicebeurt. Heerlijk om straks na 2 weken weer rond te rijden!

In de tijd dat de motoren een servicebeurt kregen werd het tijd om Johannesburg te verkennen. Eerst liepen we een middag rond in het Apartheid museum om wat meer te leren over de historie van Zuid Afrika. Het museum was helaas erg onoverzichtelijk door de hoeveelheid aan lappen text en foto’s die door elkaar hangen en waar tussen door tv schermen met schreeuwende beelden geplaatst zijn. Al met al dus lastig om het meeste op te pikken, maar het essentiële bleef hangen. Bizar om te zien wat de Apartheid in het dagelijks leven heeft betekend, en dat dit relatief zo kort geleden is ontstaan en afgeschaft. De volgende dag hadden we een fietstour door de wijk Soweto (SOuth WEst TOwnship) geboekt. Samen met een gids fietsten we door deze wijk en bezochten we het Apartheid monument en het vroegere huis van Nelson Mandela. De gids was super en we kregen een veel beter beeld van de historie van het land. Een bijzondere trip en zeker de moeite waard!

De volgende avond kwamen Willie’s ouders aan, Bart en Freeke. Zij zouden 2 weken met ons meereizen van Johannesburg naar Kaapstad. ‘Let the fun begin!’ De dag daarop haalden we een Hyundai i10 op voor ze en konden we zelf onze motoren meteen ophalen, ‘ready to go’! Diezelfde dag begonnen we aan de reis zuidwaarts en reden tot aan Clarens, een Zuid Afrikaans dorp vlakboven Lesotho. Daarna reden we richting Drakensbergen, een gebied waar je erg mooi kan hiken. Echter was de weg ernaar toe iet wat pittig voor de Hyundai en liep deze een lekke band en een vloeistof lekkage op de gravel weg op. Gelukkig was de lekke band zo weer gemaakt en scheen de vloeistof lekkage door een open dop van het koelsysteem te komen. Die dag erop besloten we een mooie hike in het gebied te maken naar ‘the sleeping beauty cave’. Een prachtige wandeling van 4 uur lopen naar een soort van grot. Onderweg kwamen we vele vogels tegen en een hele baboon kolonie. Super om die apen zo in het wild te zien. Daarna kregen we voor het eerste een Zuid Afrikaanse braai bij het guesthouse Khotso, erg ‘lekker’!

Na het actieve deel was het tijd om naar de kust te rijden om wat te gaan relaxen. Tussendoor probeerden we de Hyundai om te ruilen voor een 4×4, omdat de wegen voor deze kleine auto soms toch niet helemaal geschikt leken. Helaas lukte het niet en besloten we verder te rijden op de iets minder lastige wegen. Van de eigenaar van Khotso kregen we een tip om te verblijven bij het guesthouse de Kraal in Mpande. De weg ernaartoe scheen goed te zijn zei hij. Voor de bikes was het idd goed te doen, maar het was wederom een flink lastige weg voor de Hyundai. Daar eenmaal aangekomen, kwamen we op een super plek in de middle of nowhere aan de wildcoast waar we een dag heerlijk konden relaxen aan het strand. Jaja inclusief koeien op het strand! Ook hier kregen we ’s avonds weer een heerlijke braai en dit keer met ‘seafood’.

We waren heerlijk bijgekomen en de volgende dag reden we verder langs de wild coast richting Chitsna. Dit keer was de Hyundai heel gebleven van de wilde tocht en konden we de auto toch wel bekronen als geschikt voor 4×4 wegen. Chitsna was onze laatste stop aan de kust voordat het tijd werd voor het spotten van Afrikaanse wildlife. Vlakbij Chitsna ligt het Addo National Park waar je veel verschillende soorten dieren hebt. We besloten daar 2 nachtjes te blijven en door het park te rijden. Het was super om vlak na zonsopgang het park in te gaan en dieren te zien drinken bij de drinkplaats. Kuddu’s, springbokken, zebra’s, olifanten, zwijnen, leeuwen, jakhalzen en buffels kwamen we allen tegen. Geweldig om deze dieren van zo dichtbij te kunnen zien!

Na het spotten van wildlife reden we via een deel van de garden route, Plettenberg baai en Knysna, naar Oudtshoorn voor een ritje op een struisvogel. Jaja je leest het goed! Een hele ervaring om op zo’n grote vogel te mogen zitten. En te bedenken dat vroeger de bosjesmannen (misschien sommige nu nog steeds) zich hierop verplaatsten en zo op hun bestemming kwamen. Hierna werd het tijd om wat heerlijke zuid Afrikaanse wijnen te proeven en reden we naar Franschhoek. Er scheen een wijntram/bus rond te rijden, die je naar 4 wineries naar keuze kon brengen. Wat een super optie en zo hoefden geen van ons te rijden. Een heerlijke dag met verschillende wijnproeverijen en sommige ook in combinatie met spijs!

De laatste plek van onze tocht samen was Kaapstad. Een bijzondere stad om in te rijden, waar je eerst langs de sloppenwijken komt en vervolgens de imposante tafelberg en lions head ziet. Met de fijne wijken als Gardens en Bokaap langs de bergen en de wijk de Waterkant bij de haven waar genoeg lekkere vis kan worden gegeten. Ook wel een gek gevoel van tegenstellingen bij het zien van de huisjes uit golfplaten bij binnenkomst van de stad en de grotere huizen met hek eromheen en schattige gekleurde huisjes meer in het centrum van de stad. Al met al was Kaapstad een heerlijke stad om te zijn. We waren er een aantal dagen, zodat we naar Kaap de goede Hoop konden rijden, de Lions head konden beklimmen en lekker konden rondlopen door de verschillende wijken. Ook bleek er een achternicht, Anette, van Bart te wonen en werden we door haar uitgenodigd voor een heerlijke braai. Jaja dat vinden de meeste Zuid Afrikanen mooi en gezellig om met elkaar te doen en dat is het ook zeker. De kinderen, Alexander, Nick en Cara, waren er ook en van onze leeftijd. Het was een gezellig ‘familie’ diner en leuk om hen te ontmoeten.

Helaas kwam het einde inzicht voor de ouders, maar dat kon natuurlijk niet zomaar voorbijgaan zonder met elkaar de reis samen af te sluiten met een fijn diner. Hiervoor reden we terug naar Franschhoek waar ’the Tasting Room’ zit, een super restaurant, waar we de reis heerlijk met elkaar konden afsluiten onder het genot van wijn en een 8 gangen fine dining menu. De volgende dag werd het tijd om afscheid van elkaar te nemen en vlogen Bart en Freeke weer terug naar Amsterdam. Het waren 2 geweldige weken samen in een bijzonder land. Van Zuid Afrika konden we nu wel zeggen dat het erg divers is en er veel te doen is.

Voor ons ging de reis in dit fijne land nog even verder. We moesten eerst een optie vinden om de spullen weer mee te kunnen nemen, want onze backup auto was nu verdwenen… Gelukkig waren er genoeg motor zaken in Kaapstad en vonden we voor de KTM 2 goede zijtassen. Op de Husq konden we de backpack binden die we mee hadden dus dat was allemaal zo geregeld. Verder gingen we nog een dag met Alex, Nick en Cara naar het West Coast national park waar we een mooie wandeling maakten over het strand en ’s middags een heerlijke braai hadden. Voordat we naar het noorden gingen rijden om Namibië in te gaan, konden we het niet aan ons voorbij laten gaan om een van de big 7 te gaan bekijken. Bij Gansbaai is er de mogelijkheid om met witte haaien te duiken. ‘So let’s go’!

Die ochtend voeren we vroeg uit met nog 7 andere toeristen om deze indrukwekkende beesten te gaan bekijken. Na een uur wachten hadden we mazzel en waren er uiteindelijk 3 witte haaien die om de boot cirkelden. Wat een prachtige beesten en wat een kracht hebben ze in hun lijf. We kregen de mogelijkheid om het water in te gaan en ze onderwater vanuit een kooi te bekijken. Het water was wel ijskoud, 11 graden, maar het was zeker de moeite waard om er even in te gaan en die beesten langs te zien zwemmen. Gierend van de adrenaline kwamen we weer het water uit om op te warmen in de zon. Wat een ervaring!

Die middag reden we door naar Hermanus, een fijn stadje aan de kust, om nog even te relaxen voordat we aan de tocht noordwaarts gingen beginnen. De volgende dag reden we langs Kaapstad richting het noorden naar Vredenburg waar we Nick ontmoetten. Een Zuid Afrikaan die ook motorrijder is en ons veel wist te vertellen over de weg naar en in Namibië. Ook kregen we van hem Tracks4Africa op onze GPS, een fijn navigatie programma die we in heel Afrika kunnen gebruiken. Helemaal up to date over de routes en wegen reden we via de kust door naar Cederberg. Hier sliepen we in een caravan op een ‘wine farm’. Jaja voor beiden de eerste nacht in een caravan, eens moet de eerste keer zijn en een leuke ervaring voor één keer! Vervolgens reden we verder door naar het noorden naar Springbok. Een stadje waar we nog even wat boodschappen konden halen voordat we de grens over gingen en gingen kamperen in de middle of nowhere. Bij de supermarkt ontmoetten we nog 3 andere Zuid Afrikaanse motorrijders, Angus, Eckehard en Jason, die ook hadden besloten om de volgende dag naar de zelfde grenspost te rijden. We spraken af om met elkaar de volgende avond een biertje te drinken op de campground, gezellig!

De weg naar de grenspost was eerst 200km op verharde weg en daarna nog 100km op gravel. Een super omgeving wat al aardig op woestijn begon te lijken. We reden langs een aantal kleine stadjes, waarvan 1 een mijnstadje was waar naar diamanten wordt gedolven. Vanaf dat stadje volgden we de Oranjerivier naar de grenspost. Hier aangekomen hadden we mazzel, want ze gaven ons nog de mogelijkheid om Namibië in te gaan. Ook kwamen de 3 Zuid-Afrikaners net aanrijden en met elkaar konden we nog net de ferry over het water pakken naar Namibië. Echter had de KTM nog steeds geen nummerplaat en hadden we alleen tijdelijke registratie papieren. Eens kijken wat ze bij de grens van Namibië daarvan zeggen? Zullen ze ons het land in laten?