Categorie archief: Albanië

Een positieve verrassing…

Het is gek om een land binnen te reizen waar je al bepaalde gevoelens bij hebt vanwege de verhalen die je erover gehoord hebt, terwijl je er nog nooit geweest bent. En helaas zijn die gevoelens dan ook nog eens niet heel erg positief.

Na het mooie Montenegro, reden we met die gevoelens Albanië in en werden ze de eerste dag ook nog eens versterkt! In Montenegro hadden we besloten in een dag door Albanië te rijden naar Griekenland. Maar gezien de vele kilometers voor 1 dag hadden we uiteindelijk toch de beslissing genomen om ergens halverwege, bij Berat, 1 nacht te blijven. Het werden er uiteindelijk toch 2…
Bij binnenkomst in Albanië namen we voor het eerst sinds Duitsland weer de snelweg. Echter blijkt dat hier iedereen daar gebruik van kan maken… Niet alleen gemotoriseerd verkeer dat harder kan dan 80, maar ook fietsers, scooters, paard en wagen en er staken zelf af en toe kinderen over. Bizar!
Vervolgens kwamen we in de hoofdstad aan, Tirana. Na het lezen van een artikel bleek dit een ‘must see’, terwijl we hadden afgesproken voordat we op pad gingen om de hoofdsteden te vermijden. Niet aan onze afspraak houdend, kwamen we een levend Tetris spelletje binnen gereden. Waar je ieder leeg plekje moest bemachtigen om je zo een weg door het verkeer te kunnen banen. Zo snel als we het spelletje mee konden spelen, probeerden we weer de stad uit te komen. En na wat rustigere B-wegen kwamen we, na een dag in ‘bizar’ verkeer, aan in Berat, een stad die ons positief verraste!
Berat, een oude stad en een echte studentenstad, gebouwd tussen heuvels met een mooie universiteit. Nadat we waren aangekomen bij onze bed & breakfast, waar de gastheer ons hartelijk ontving en we de motoren goed konden neerzetten, gingen we de stad verkennen. Het bleek de tijd voor de verkiezingen en de stad was volledig versierd met vlaggen van politici. Er heerste een opgetogen sfeer en veel mensen kwamen de straat op i.v.m. een toespraak van een politicus op het centrale plein. In de restaurantjes was het gezellig druk en werd er op de meeste plekken redelijk goede ‘electro/house’ muziek gedraaid (hier kregen we een klein tipje van de sluier mee van de ‘raveparty’s’ en ‘festivals’ van Albanië). Zelfs de ouderen konden de muziek waarderen en tipte onder tafel gezellig mee met hun voetjes.
De volgende dag besloten we naar Griekenland te rijden en de kortste route te nemen. Echter werden we op de navigatie weer iets terug geleid en voor ons gevoel reden we daardoor erg om. We besloten google maps te volgen en in een rechte lijn naar Griekenland te rijden. Na een mooie tocht door het heuvelachtige landschap op een goede verharde weg, kwamen we in een klein dorpje waar de weg veranderde in een onverharde weg. Aan lokale bewoners vroegen we de weg en die gaven aan dat we goed gingen.
Het begin van onze 3 uur durend off road avontuur van 15km. De eerste kilometers gingen redelijk vlot en behalve onze tegenliggers, die bestonden uit crossmotoren, buggy’s en jeeps, die een rally reden, en waar we af en toe goed voor moesten uitwijken was de weg redelijk te doen. Na 5 km werd de weg steeds steiler met flink grote los liggende stenen. Omhoog ging redelijk, maar naar benden was het een grote glijpartij waarbij we af en toe op onze zijkant terecht kwamen. Na flink wat vallen en opstaan, door een mooie en ruige natuur, kwamen we aan bij een klein dorpje waar we meteen water kregen aangeboden van een familie. Na een half uur ‘alba-nglish’ en met handen en voeten gesproken te hebben, waren we redelijk uitgerust en begrepen we dat het nog ongeveer een half uur moesten rijden voordat we ‘ashfalt’ tegen zouden komen.
Nog nooit zo blij waren we toen we de donkere verharde weg voor ons zagen liggen. Na nog een mooie tocht op de verharde wegen kwamen we aan in het zuidelijkste kustplaatsje van Albanië, Ksamil. Oké vooruit toch nog een nachtje in Albanië… wederom een erg gastvrij gezin die een bed & breakfast had. De volgende ochtend vroeg richting Griekenland!

 

 

Advertentie

%d bloggers liken dit: