- De Vietnamese keuken is briljant en ieder deel van Vietnam kent zijn eigen gerechten. Zo is het eten in het midden van Vietnam rondom de steden Hue en Hoi an wat pittiger. In het zuiden is het eten weer iets meer gezoet en in het noorden zijn de gerechten milder en met meer gember en lemongrass.
- Noord Vietnam kent 4 seizoenen net als wij in Europa. Het midden van Vietnam kent 3 seizoenen (winter, droge en regen) en het zuiden 2 (regen en droge).
- Vietnam is een communistische staat, maar schijnt zich langzaam naar een kapitalisme te transformeren. Door het communisme is er minder religie en er zijn dan ook een stuk minder tempels dan in bijv. Thailand. 5% is Katholiek en 8% Boeddhistisch de overige bevolking heeft geen religie of heeft zijn eigen geloof.
- Door het communisme heeft Vietnam een lange periode van oorlog gekend en was er een scheidingslijn tussen noord (communisten) en zuid (non communisten) de zone rondom deze scheidingslijn is de DMZ (gedemilitariseerde zone).
- In het noorden van Vietnam werken de mensen hard, vaak zo’n 7 dagen per week om alles te kunnen bekostigen. In het zuiden van Vietnam wordt ook hard gewerkt, maar als men daar genoeg verdiend heeft dan nemen ze 2 dagen weekend.
- De werkdag van een noord vietnamees begint vroeg vaak rond een uur of 7, de vrouw vaak al half 6 om de kinderen te helpen en het eten en ontbijt klaar te maken. De koffie wordt thuis of snel in een cafeetje gedronken voordat de dag begint. In het zuiden van Vietnam gaan de meesten ook op tijd aan het werk, maar begint de dag in een hangmat in een cafeetje met een kop koffie en een krantje. Je ziet in het zuiden dan ook in de cafeetjes overal hangmatjes hangen en in het noorden niet.
- In de meeste dorpjes hangen luidsprekers waar je als je vroeg op staat en aan het eind van de middag iemand doorheen hoort praten. Dat is het lokale nieuws… sommigen hebben geen tijd om een krant te lezen, zoals de meeste boeren die op het land werken en sommigen hebben geen financiën om een krant te kopen, maar worden zo toch op de hoogte gehouden.
- Scholen en de gezondheidszorg moeten de mensen zelf betalen. Bij de armere gezinnen moeten de ouders vaak 10 maanden sparen om 1 kind naar school te kunnen laten gaan, voor de anderen is er dan helaas geen geld en die moeten thuis of op het land meehelpen.
Maandelijks archief: december 2015
Vietnamese weetjes
Food walhalla!
Hanoi, een stad van 7 miljoen mensen, maar anders dan de andere zuidoost Aziatische steden. Het is een drukke stad net als alle anderen, maar heeft zijn eigen charme. Wederom is de Franse bouwstijl erg aanwezig en met name in het oude deel en verder zijn er veel brommertjes met mensen, maar dan ook echt veel brommertjes met mensen, soms wel 6 tegelijk op een brommer! Wat deze stad zo anders maakt zijn de bomen en de kleine terrasjes met de ini-mini krukjes en tafeltjes waar iedereen zijn getapte Bia Hanoi aan het drinken is en de meest lekkere hapjes aan het eten is. Het deed ons een beetje denken aan Palermo, een stadsdeel van Buenos Aires. De drukte, maar daar tussen door de rustige sfeer van de bomen en de gezelligheid van de terrasjes. Vietnam kon niet meer stuk en we waren meteen fan van deze stad!
-
- Streetview
-
- Wie is dat?
-
- Rush hour
Ons eerste plan was om vervoer te regelen waarmee we naar het zuiden konden gaan reizen. We gingen op motortjes jacht! Je schijnt in Vietnam vrij gemakkelijk aan 110cc brommertjes te kunnen komen. Verder is er geen registratie beleid dus je betaald geld, je krijgt de motorpapieren die op naam staan van een willekeurige Vietnamees en je kan gaan! We hadden 2 opties: of kopen van een backpacker of bij een lokale monteur. Na heel wat motortjes gezien te hebben, hadden we het beste gevoel bij Tony, een monteur en verkoper van genoeg 110cc motortjes. We vonden 2 geschikte, lieten er nog het een en ander aan versleutelen en voor een mooi bedrag konden we ze meenemen. Dat was geregeld!
Motortje uitzoeken
Verder tussen het zoeken naar motoren door, hadden we ons goed vermaakt. Onder andere met Sjoerd en Lise, vrienden uit Nederland, met wie we een ontgroening deden voor de achterkamertjes karaoke. Samen een karaoke tent binnen lopen en een kamertje met karaoke installatie aangewezen krijgen, waar vooral veel Vietnamese nummers, maar ook een paar goude oude engelse nummers op staan zoals ABBA, Madonna enz. En zingen maar! Toch kom je er dan achter dat de teksten niet helemaal gelijk lopen met de melodie of zou dat aan ons liggen? En ook kom je er steeds langzamer achter dat het fijn is dat je samen in een kamertje bent i.p.v. het openbaar. Vietnamezen schijnen veel te oefenen thuis, althans vooral de dames hebben we gehoord. Dat oefenen schortte bij ons nogal en daardoor klonk het niet altijd naar behoren. Maar 1 uur flink vermaak, dat zeker!
Biertjes met Lise & Sjoerd
Na een aantal dagen in deze fijne stad doorgebracht te hebben en 2 naar onze mening top motortjes gevonden te hebben, was het tijd om de stad te verlaten. Richting Ha Long Bay, een trekpleister onder toeristen vanwege de eilanden in zee bestaande uit mooie limestone rotsen. We besloten te overnachten op het grootste eiland, Cat Ba Island. Daar konden we gemakkelijk de omgeving bekijken vanaf de uitzichtpunten. Erg indrukwekkend! Het was nog mogelijk om kayak tochten te maken langs andere eilanden, maar helaas begon het hier al wat meer af te koelen in het noorden, de winter komt eraan. Voor ons was het al iets te koud om in een kayak te stappen dus besloten we zuidwaarts te gaan reizen. Op naar Ninh Binh een stadje iets ten zuiden van Hanoi en wederom bekend om zijn limestone natuur.
-
- Daar gaan we dan…
-
- Ha long bay
-
- Uitzicht van Cat Ba Island
-
- Wachten op de boot…
De wegen waren prima te doen. Af en toe flinke gaten, maar met motortjes zijn die gemakkelijk te omzeilen. Naar mate we al iets meer kilometers hadden afgelegd, begonnen we langzaam de mankementen van onze motoren te leren kennen. Beiden hadden we ze namen gegeven (Landa & Stiglitz) en samen heten ze ‘de Bastards’. Tijdens het rijden kwamen we erachter dat je de sleutel bij Stiglitz kan verwijderen zodra je deze gestart hebt. We kwamen hierachter doordat we iets te hard over een hobbel reden en de sleutel eruit vloog… gelukkig hadden we deze vrij snel weer terug gevonden. Bij Landa zat de koplamp vrij los en vloog ook van de motor af bij een iets te hoge hobbel. Verder bleek de elektriciteit van ’t motortje niet optimaal en al gauw deden 3 knipperlichten en de elektrische start ’t niet meer, maar ze reden beiden nog top en daar ging het ons uiteindelijk om dat ze ons naar de plek van bestemming konden brengen iedere dag.
Ninh Binh haalden we die dag en we vonden schattige bungalowtjes in een kleine vallei tussen de limestone rotsen. Na de drukte van de stad was dit een heerlijke plek om echt even tot rust te komen. De staf was super vriendelijk, er werd heerlijk gekookt en van 5 tot half 7 kwamen er lokale kindertjes voor engelse les, die je als toerist kan bij wonen en de kinderen iets kan proberen te leren. De volgend dag hebben we de mooie omgeving van Ninh Binh bekeken en een uitzichtpunt beklommen. Echt een adembenemende natuur! De dag daarop besloten we na heerlijk te zijn uitgerust richting Mai Chau te rijden. Een plek waar de rijstvelden in de heuvels liggen en het erg mooi schijnt te zijn. De weg er naar toe was al een cadeautje en we kronkelden eerst tussen de limestone rotsen door en kwamen vervolgens in een heuvelachtig landschap. Het werd ook alweer langzaam wat warmer dat was ook erg prettig.
-
- Ons guesthouse @ Ninh Binh
-
- Relaxt ontvangst bij Shack Nguyen guesthouse
-
- view point
-
- Ninh Binh
De dag erna besloten we door het Mai Chau nature reserve te rijden en vervolgens veder zuidwaarts te rijden. Echter toen de bagage achterop de motortjes zat, kwamen we erachter dat Stiglitz een lekke voorband had. Eerst kijken of we die konden laten fixen. De band was gemakkelijk op te pompen en liep langzaam leeg dus in die tijd hadden we een monteur kunnen vinden en binnen 10 minuten zat er een nieuwe binnenband in voor maar liefst 4 euro! En hopla we konden weer op pad. De route was super, een bochten netwerk door een prachtig landschap van bomen en rijstvelden met daarbij een heerlijk zonnetje. Soms zijn er momenten waarop je hoopt dat je de tijd stil kunt zetten, het rijden van deze weg was er een. Na de mooie route door het nature reserve kwamen we net aan bij een dorpje en prompt brak de koppelingskabel van Stiglitz. Gelukkig vonden we wederom een monteur vlakbij die een nieuwe kabel had liggen en deze er in 5 minuten had opgezet voor 2 euro. Toch fijn deze manier van reizen en heerlijk om de lokale monteurs een beetje te steunen op deze manier.
-
- Mai Chau
-
- rijstvelden
Onze weg vervolgden we verder naar het zuiden waar we sliepen bij Vuon Quoc gia Ben En een reservoir meer waar een klein guesthouse lag. De volgende dag richting Phong Nha national park waar we de Paradise cave hadden bezocht. Dit is een grot van meer dan 30 km lang, waarvan je de 1e km kan bekijken, erg indrukwekkend en wat een mega grot! Vervolgens richting de Vinh Moc tunnels voor wat geschiedenis. Een plek waar het grootste deel van de strijd is gevoerd tussen de noord vietnamezen en zuid vietnamezen met steun van Amerika om het communisme in Vietnam.
-
- Paradise cave
-
- binnen in de cave
-
- Vinh Moc tunnels
De Vinh Moc tunnels is een tunnel netwerk gegraven door de noord vietnamezen van Vin Linh in een tijdsbestek van ruim 1 jaar. De mensen van het dorp, wat op de plek stond van waar de tunnels nu liggen, konden door de bombardementen niet meer bovengronds leven. Ze besloten tunnels te graven en daar hun leven verder te leven. Zo’n 60 gezinnen hebben in de tunnels geleefd wat ongeveer neerkomt op 300 mensen. Zo’n 20 kinderen zijn geboren in de tunnels tijdens de oorlog. En de mensen hebben hier ongeveer 7 jaar geleefd. De tunnels zijn ongeveer 3km lang en bestaan uit 3 lagen, gelegen op 12, 18 en 22 meter diep. Erg indrukwekkend om te zien en dan te bedenken dat tijdens het graven geen machines zijn gebruikt, maar alleen mankracht.
-
- Vinh Moc tunnels
-
- binnen in de tunnels
-
- begraafplaats
Daarna op naar Hue, een stad die vanaf ongeveer 1800 tot 1945 de hoofdstad van Vietnam was vanwege zijn centrale ligging. Nu staat de stad bekend om zijn keizerlijke paleis en het oude stadsdeel. Na al deze cultuur waren we toe aan wat natuur en we namen de mooie kustweg naar Hoi An, de stad van de lichtjes. Helaas hadden we wel wat regen en mist onderweg, maar het was een bijzonder moment om uit de mist Danang city in de zon te zien liggen. Vanaf daar reden we door naar Hoi An waar de komende dagen veel regen zou zijn helaas. We konden meteen de volgende dag een kookcursus doen dus van de regen die dag geen last. Ook hebben we sinterklaas hier gevierd met als gevolg interessante cadeaus voor onze bastards, maar daar later meer over…
-
- de oude stadspoort van Hue
-
- Regen onderweg
-
- Uitzicht Danang
-
- Hoi An, lichtjesstad
Na Hoi An wilden we graag verder naar het zuiden, maar in de central highlands, het middelste deel van Vietnam bleek alleen maar regen, regen en nog eens regen. Wat konden we doen? We kwamen op het idee om de trein te pakken vanaf Danang city naar het zuiden van Vietnam. Dat betekende wel terug rijden in de stroomende regen naar Danang, maar het was gelukkig maar 2 uur en best fun met onze poncho’s aan. De plassen waren bijna net zo diep als de helft van onze wielen, wat betekende dat de uitlaat genoeg onder water kwam te staan. De motortjes hadden het zwaar te verduren, maar ze bleven het doen en brachten ons naar het trein station. Daar vertelde een local ons dat het handiger was om met de bus te gaan, omdat de trein niet ging naar de plek waar we heen wilden en we zouden 2 dagen op onze motortjes moeten wachten. De bus? En motoren mee? Tsja het kan hier allemaal! Hadden we niet aan gedacht… Een paar uur later zaten we goed en wel in de slaapbus richting Mui Ne, een plek aan het strand in het zuiden van Vietnam. En de bastards lagen onder ons even bij te komen van de trip in het noorden.
-
- Naar de markt voor de kookcursus
-
- Koken maar!
-
- Beef salade
-
- Op naar Danang in de regen
-
- In de bus
-
- De motortjes ook…
-
- De route tm Paradise cave
Midden Laos, Bangkok & het vervolg…
Bij Vientiane de grens over verliep vrij gemakkelijk. Als je een tweede keer een land binnen gaat en het verloop aan de grens kent, lijkt het toch altijd iets soepeler te gaan. Dit keer wilden ze dat we gingen betalen voor onze motoren, maar de eerste keer was dit niet zo. We vertelden dat we de eerste keer niets moesten betalen en ja hoor het was geen probleem. Stempel op een formulier en we konden gaan. Ze schijnen het toch blijkbaar soms te proberen om wat extra geld in het laatje te krijgen van toeristen, maar als je maar lang genoeg volhoud, schijnt het allemaal niet meer nodig te zijn.
Bij binnenkomst besloten we eerst naar het Buddhapark te gaan, deze lag vlakbij de grens en was mooi om te zien. Vervolgens richting Vientiane, waar je nog redelijk wat van de franse stijl ziet in de gebouwen. Een leuke stad met zijn eigen Arc du Triomphe, een flinke boulevard waar ’s avonds de nodige bootcamps worden gehouden en fijne eettentjes waar je Laotiaans kan eten met een franse twist. Na een bezoekje aan de hoofdstad zijn we via een mooie weg langs kleine dorpjes richting Vang Vieng gereden. Een dorpje gelegen tussen limestone bergen en bekend om het tuben op de rivier langs het dorp. Tuben, met een zwemband de rivier af dobberen langs allerlei barretjes, een bezigheid vooral onder backpackers, die we graag een keer wilden meemaken. Ergens in het stadje worden zwembanden verhuurd en vervolgens wordt je met nog 10 anderen vanaf daar ongeveer 4km stroomopwaarts gebracht door een taxi. Uitstappen maar en met je bandje in de rivier gaan liggen totdat je meegenomen wordt door de stroom. Vervolgens worden er vanaf de kant bij barretjes door barpersoneel touwen gegooid om je binnen te halen voor een drankje, ook wel het Vang Ving proppen. En naar mate de dag verstrijkt met allerlei activiteiten zoals modderpoel tubedans, beerpong en andere drankspelletjes wordt het steeds gezelliger in de barretjes. Wat je uiteindelijk probeert te doen is het dorpje te bereiken voordat het donker wordt. Helaas lukt dat bij de meesten niet en dat geeft weer een gezellig sfeer op de rivier om half 7 ’s avonds in het pikdonker, gezellig met z’n allen dobberen naar de lichtjes van het dorp.
-
- Zen
-
- Buddhapark
Na het tuben zijn we richting Luang Prabang gereden, een mooi oud stadje omgeven door mooie natuur en watervallen. Wederom was hier veel terug te zien van de Fransen, in de bouwstijl, maar ook het eten. De eerste dag hebben we rond gereden in de omgeving en zijn we naar de Kuang Si watervallen geweest, die waren erg indrukwekkend en na de motorrit was het zwemmen heerlijk verkoelend. Daarna weer richting stadje om iets van het oude centrum te zien en ’s avonds te genieten van de heerlijk hapjes op de night market.
-
- Kuang Si watervallen
-
- Hapjes Night Market
-
- poffertjes?
De volgende dag hadden we een tour geboekt naar een Elephant Village waar we olifanten konden wassen, eten geven en op rijden. Beiden staan we niet achter het olifant tourisme, maar deze village waar we naar toe gingen was een sanctuary voor zieke en/of verwonde olifanten. Het waren 2 indrukwekkende dagen waarin we veel leerden over deze mooie dieren. Na deze mooie ervaring gingen we weer terug naar Luang Prabang waar we de oom en tante van Willemien hebben ontmoet voor een heerlijk diner bij Manda de Laos. Een mooie afsluiting van deze plek.
-
- Elephant Village
-
- Samen met Frans stel, Ben & Juli
-
- Tad se watervallen
-
- Samen met Hein & Karen
Hierna ging onze route verder naar het zuiden naar het stadje Phonsavan. De eerste stad op onze route waar nog sporen zichtbaar zijn van de Vietnam oorlog, zoals bomkraters en veel oude bommen. Ook staat de stad bekend om eeuwenoude grote potten. Niemand weet hoe ze er gekomen zijn, maar men denkt dat er vroeger drank in gebrouwen werd. Na deze stad besloten we terug te rijden naar Thailand, omdat de F800 een raar geluid maakte in z’n motor. Het zou van alles kunnen zijn. We hoopten dat de kleppen gesteld moesten worden dan was doorrijden geen probleem, maar we wilden er toch zeker van zijn dat we de motor niet kapot reden dus besloten we zo snel mogelijk terug te gaan naar Bangkok om het probleem op te laten lossen bij de BMW dealer. Via hen hoorden we dat we in Udon Thani langs de dealer konden om naar het probleem te laten kijken. Dat was al een stuk dichterbij! Dus dat was erg fijn. Better safe than sorry.
-
- Tibetaanse vlaggetjes in Laos
-
- Jars in Phonsavan
-
- bomkrater
-
- uitgezwaaid door lokale kinderen
Udon Thani bleek nog een leuke stad, vlakbij de grens van Laos, te zijn met een gezellig nachtleven. Verder een grote night market waar iedereen op zaterdagavond bij elkaar komt om samen te eten met vrienden en familie en daarna worden de bars of karaoke tenten bezocht. Gelukkig vertelden ze bij de BMW dealer hier dat het de kleppen waren die het geluid veroorzaakten. Daarom besloten we door te rijden naar Bangkok om daar de motoren beiden nog eens goed na te laten kijken.
-
- optreden kinderen bij Chinese buurt
-
- food market
-
- super ijs!
Via Nakhon Ratchasima reden we naar Bangkok. Het is een gek gevoel om in een stad aan te komen waar we beiden al vaker op gevlogen zijn, maar waar we nu met onze eigen motor binnenrijden. Het gevoel van kriebels in je buik en met je gezicht tegen het vliegtuig raampje aangedrukt omdat je eindelijk boven de grote stad zweeft na zoveel uur vliegen en je weet dat hier je vakantie gaat beginnen! Die kriebels kwamen weer een beetje boven, terwijl we al een tijd onderweg zijn, toch gek, maar toch ook weer heerlijk om in deze stad aan te komen, sweet memories! En de drukte in het verkeer viel ons erg mee. Gewoon go with the flow!
Route midden Laos en Bangkok
Na een heerlijke week in Bangkok, waar we een aantal vrienden hadden ontmoet, hadden we besloten om naar Vietnam te gaan. Helaas kunnen onze motoren Vietnam niet in omdat ze beiden te zwaar zijn. Boven de 250cc is niet toegestaan in het land, behalve onder leiding van een gids. Waar we zelf niet zoveel zin in hadden. Verder wilden we de motoren bij BMW goed laten checken dus was het beter om ze achter te laten in Bangkok. We hadden gelezen dat het vrij gemakkelijk en goedkoop is om een 110cc motortje te kopen in Vietnam en daarmee van noord naar zuid of andersom te rijden. Dit was het ideale moment om voor het eerst afscheid te nemen van onze trouwe BMW’s en naar Hanoi te vliegen om vanaf daar met een oud brommertje weer naar het zuiden te rijden. Gek om onze motoren achter te laten, maar ook weer het begin van een nieuw spannend avontuur!!
-
- Met Gigi & Olivier
-
- Met Chatchaya & Hans
-
- Met Sunaree & Wouter
-
- Met Naomi & Jeroen
Gear & Soaking 
Recente reacties