Midden Laos, Bangkok & het vervolg…

Bij binnenkomst besloten we eerst naar het Buddhapark te gaan, deze lag vlakbij de grens en was mooi om te zien. Vervolgens richting Vientiane, waar je nog redelijk wat van de franse stijl ziet in de gebouwen. Een leuke stad met zijn eigen Arc du Triomphe, een flinke boulevard waar ’s avonds de nodige bootcamps worden gehouden en fijne eettentjes waar je Laotiaans kan eten met een franse twist. Na een bezoekje aan de hoofdstad zijn we via een mooie weg langs kleine dorpjes richting Vang Vieng gereden. Een dorpje gelegen tussen limestone bergen en bekend om het tuben op de rivier langs het dorp. Tuben, met een zwemband de rivier af dobberen langs allerlei barretjes, een bezigheid vooral onder backpackers, die we graag een keer wilden meemaken. Ergens in het stadje worden zwembanden verhuurd en vervolgens wordt je met nog 10 anderen vanaf daar ongeveer 4km stroomopwaarts gebracht door een taxi. Uitstappen maar en met je bandje in de rivier gaan liggen totdat je meegenomen wordt door de stroom. Vervolgens worden er vanaf de kant bij barretjes door barpersoneel touwen gegooid om je binnen te halen voor een drankje, ook wel het Vang Ving proppen. En naar mate de dag verstrijkt met allerlei activiteiten zoals modderpoel tubedans, beerpong en andere drankspelletjes wordt het steeds gezelliger in de barretjes. Wat je uiteindelijk probeert te doen is het dorpje te bereiken voordat het donker wordt. Helaas lukt dat bij de meesten niet en dat geeft weer een gezellig sfeer op de rivier om half 7 ’s avonds in het pikdonker, gezellig met z’n allen dobberen naar de lichtjes van het dorp.

Na het tuben zijn we richting Luang Prabang gereden, een mooi oud stadje omgeven door mooie natuur en watervallen. Wederom was hier veel terug te zien van de Fransen, in de bouwstijl, maar ook het eten. De eerste dag hebben we rond gereden in de omgeving en zijn we naar de Kuang Si watervallen geweest, die waren erg indrukwekkend en na de motorrit was het zwemmen heerlijk verkoelend. Daarna weer richting stadje om iets van het oude centrum te zien en ’s avonds te genieten van de heerlijk hapjes op de night market.

De volgende dag hadden we een tour geboekt naar een Elephant Village waar we olifanten konden wassen, eten geven en op rijden.    Beiden staan we niet achter het olifant tourisme, maar deze village waar we naar toe gingen was een sanctuary voor zieke en/of verwonde olifanten. Het waren 2 indrukwekkende dagen waarin we veel leerden over deze mooie dieren. Na deze mooie ervaring gingen we weer terug naar Luang Prabang waar we de oom en tante van Willemien hebben ontmoet voor een heerlijk diner bij Manda de Laos. Een mooie afsluiting van deze plek.

Hierna ging onze route verder naar het zuiden naar het stadje Phonsavan. De eerste stad op onze route waar nog sporen zichtbaar zijn van de Vietnam oorlog, zoals bomkraters en veel oude bommen. Ook staat de stad bekend om eeuwenoude grote potten. Niemand weet hoe ze er gekomen zijn, maar men denkt dat er vroeger drank in gebrouwen werd. Na deze stad besloten we terug te rijden naar Thailand, omdat de F800 een raar geluid maakte in z’n motor. Het zou van alles kunnen zijn. We hoopten dat de kleppen gesteld moesten worden dan was doorrijden geen probleem, maar we wilden er toch zeker van zijn dat we de motor niet kapot reden dus besloten we zo snel mogelijk terug te gaan naar Bangkok om het probleem op te laten lossen bij de BMW dealer. Via hen hoorden we dat we in Udon Thani langs de dealer konden om naar het probleem te laten kijken. Dat was al een stuk dichterbij! Dus dat was erg fijn. Better safe than sorry.

Udon Thani bleek nog een leuke stad, vlakbij de grens van Laos, te zijn met een gezellig nachtleven. Verder een grote night market waar iedereen op zaterdagavond bij elkaar komt om samen te eten met vrienden en familie en daarna worden de bars of karaoke tenten bezocht. Gelukkig vertelden ze bij de BMW dealer hier dat het de kleppen waren die het geluid veroorzaakten. Daarom besloten we door te rijden naar Bangkok om daar de motoren beiden nog eens goed na te laten kijken.

Via Nakhon Ratchasima reden we naar Bangkok. Het is een gek gevoel om in een stad aan te komen waar we beiden al vaker op gevlogen zijn, maar waar we nu met onze eigen motor binnenrijden. Het gevoel van kriebels in je buik en met je gezicht tegen het vliegtuig raampje aangedrukt omdat je eindelijk boven de grote stad zweeft na zoveel uur vliegen en je weet dat hier je vakantie gaat beginnen! Die kriebels kwamen weer een beetje boven, terwijl we al een tijd onderweg zijn, toch gek, maar toch ook weer heerlijk om in deze stad aan te komen, sweet memories! En de drukte in het verkeer viel ons erg mee. Gewoon go with the flow!

Na een heerlijke week in Bangkok, waar we een aantal vrienden hadden ontmoet, hadden we besloten om naar Vietnam te gaan. Helaas kunnen onze motoren Vietnam niet in omdat ze beiden te zwaar zijn. Boven de 250cc is niet toegestaan in het land, behalve onder leiding van een gids. Waar we zelf niet zoveel zin in hadden. Verder wilden we de motoren bij BMW goed laten checken dus was het beter om ze achter te laten in Bangkok. We hadden gelezen dat het vrij gemakkelijk en goedkoop is om een 110cc motortje te kopen in Vietnam en daarmee van noord naar zuid of andersom te rijden. Dit was het ideale moment om voor het eerst afscheid te nemen van onze trouwe BMW’s en naar Hanoi te vliegen om vanaf daar met een oud brommertje weer naar het zuiden te rijden. Gek om onze motoren achter te laten, maar ook weer het begin van een nieuw spannend avontuur!!