19 december 2015

Food walhalla!

Door bowil2015
Hanoi, een stad van 7 miljoen mensen, maar anders dan de andere zuidoost Aziatische steden. Het is een drukke stad net als alle anderen, maar heeft zijn eigen charme. Wederom is de Franse bouwstijl erg aanwezig en met name in het oude deel en verder zijn er veel brommertjes met mensen, maar dan ook echt veel brommertjes met mensen, soms wel 6 tegelijk op een brommer! Wat deze stad zo anders maakt zijn de bomen en de kleine terrasjes met de ini-mini krukjes en tafeltjes waar iedereen zijn getapte Bia Hanoi aan het drinken is en de meest lekkere hapjes aan het eten is. Het deed ons een beetje denken aan Palermo, een stadsdeel van Buenos Aires. De drukte, maar daar tussen door de rustige sfeer van de bomen en de gezelligheid van de terrasjes. Vietnam kon niet meer stuk en we waren meteen fan van deze stad!
Ons eerste plan was om vervoer te regelen waarmee we naar het zuiden konden gaan reizen. We gingen op motortjes jacht! Je schijnt in Vietnam vrij gemakkelijk aan 110cc brommertjes te kunnen komen. Verder is er geen registratie beleid dus je betaald geld, je krijgt de motorpapieren die op naam staan van een willekeurige Vietnamees en je kan gaan! We hadden 2 opties: of kopen van een backpacker of bij een lokale monteur. Na heel wat motortjes gezien te hebben, hadden we het beste gevoel bij Tony, een monteur en verkoper van genoeg 110cc motortjes. We vonden 2 geschikte, lieten er nog het een en ander aan versleutelen en voor een mooi bedrag konden we ze meenemen. Dat was geregeld!
Motortje uitzoeken

Motortje uitzoeken

Verder tussen het zoeken naar motoren door, hadden we ons goed vermaakt. Onder andere met Sjoerd en Lise, vrienden uit Nederland, met wie we een ontgroening deden voor de achterkamertjes karaoke. Samen een karaoke tent binnen lopen en een kamertje met karaoke installatie aangewezen krijgen, waar vooral veel Vietnamese nummers, maar ook een paar goude oude engelse nummers op staan zoals ABBA, Madonna enz. En zingen maar! Toch kom je er dan achter dat de teksten niet helemaal gelijk lopen met de melodie of zou dat aan ons liggen? En ook kom je er steeds langzamer achter dat het fijn is dat je samen in een kamertje bent i.p.v. het openbaar. Vietnamezen schijnen veel te oefenen thuis, althans vooral de dames hebben we gehoord. Dat oefenen schortte bij ons nogal en daardoor klonk het niet altijd naar behoren. Maar 1 uur flink vermaak, dat zeker!
Biertjes met Lise & Sjoerd

Biertjes met Lise & Sjoerd

Na een aantal dagen in deze fijne stad doorgebracht te hebben en 2 naar onze mening top motortjes gevonden te hebben, was het tijd om de stad te verlaten. Richting Ha Long Bay, een trekpleister onder toeristen vanwege de eilanden in zee bestaande uit mooie limestone rotsen. We besloten te overnachten op het grootste eiland, Cat Ba Island. Daar konden we gemakkelijk de omgeving bekijken vanaf de uitzichtpunten. Erg indrukwekkend! Het was nog mogelijk om kayak tochten te maken langs andere eilanden, maar helaas begon het hier al wat meer af te koelen in het noorden, de winter komt eraan. Voor ons was het al iets te koud om in een kayak te stappen dus besloten we zuidwaarts te gaan reizen. Op naar Ninh Binh een stadje iets ten zuiden van Hanoi en wederom bekend om zijn limestone natuur.
De wegen waren prima te doen. Af en toe flinke gaten, maar met motortjes zijn die gemakkelijk te omzeilen. Naar mate we al iets meer kilometers hadden afgelegd, begonnen we langzaam de mankementen van onze motoren te leren kennen. Beiden hadden we ze namen gegeven (Landa & Stiglitz) en samen heten ze ‘de Bastards’. Tijdens het rijden kwamen we erachter dat je de sleutel bij Stiglitz kan verwijderen zodra je deze gestart hebt. We kwamen hierachter doordat we iets te hard over een hobbel reden en de sleutel eruit vloog… gelukkig hadden we deze vrij snel weer terug gevonden. Bij Landa zat de koplamp vrij los en vloog ook van de motor af bij een iets te hoge hobbel. Verder bleek de elektriciteit van ’t motortje niet optimaal en al gauw deden 3 knipperlichten en de elektrische start ’t niet meer, maar ze reden beiden nog top en daar ging het ons uiteindelijk om dat ze ons naar de plek van bestemming konden brengen iedere dag.
Ninh Binh haalden we die dag en we vonden schattige bungalowtjes in een kleine vallei tussen de limestone rotsen. Na de drukte van de stad was dit een heerlijke plek om echt even tot rust te komen. De staf was super vriendelijk, er werd heerlijk gekookt en van 5 tot half 7 kwamen er lokale kindertjes voor engelse les, die je als toerist kan bij wonen en de kinderen iets kan proberen te leren. De volgend dag hebben we de mooie omgeving van Ninh Binh bekeken en een uitzichtpunt beklommen. Echt een adembenemende natuur! De dag daarop besloten we na heerlijk te zijn uitgerust richting Mai Chau te rijden. Een plek waar de rijstvelden in de heuvels liggen en het erg mooi schijnt te zijn. De weg er naar toe was al een cadeautje en we kronkelden eerst tussen de limestone rotsen door en kwamen vervolgens in een heuvelachtig landschap. Het werd ook alweer langzaam wat warmer dat was ook erg prettig.
De dag erna besloten we door het Mai Chau nature reserve te rijden en vervolgens veder zuidwaarts te rijden. Echter toen de bagage achterop de motortjes zat, kwamen we erachter dat Stiglitz een lekke voorband had. Eerst kijken of we die konden laten fixen. De band was gemakkelijk op te pompen en liep langzaam leeg dus in die tijd hadden we een monteur kunnen vinden en binnen 10 minuten zat er een nieuwe binnenband in voor maar liefst 4 euro! En hopla we konden weer op pad. De route was super, een bochten netwerk door een prachtig landschap van bomen en rijstvelden met daarbij een heerlijk zonnetje. Soms zijn er momenten waarop je hoopt dat je de tijd stil kunt zetten, het rijden van deze weg was er een. Na de mooie route door het nature reserve kwamen we net aan bij een dorpje en prompt brak de koppelingskabel van Stiglitz. Gelukkig vonden we wederom een monteur vlakbij die een nieuwe kabel had liggen en deze er in 5 minuten had opgezet voor 2 euro. Toch fijn deze manier van reizen en heerlijk om de lokale monteurs een beetje te steunen op deze manier.
Onze weg vervolgden we verder naar het zuiden waar we sliepen bij Vuon Quoc gia Ben En een reservoir meer waar een klein guesthouse lag. De volgende dag richting Phong Nha national park waar we de Paradise cave hadden bezocht. Dit is een grot van meer dan 30 km lang, waarvan je de 1e km kan bekijken, erg indrukwekkend en wat een mega grot! Vervolgens richting de Vinh Moc tunnels voor wat geschiedenis. Een plek waar het grootste deel van de strijd is gevoerd tussen de noord vietnamezen en zuid vietnamezen met steun van Amerika om het communisme in Vietnam.
De Vinh Moc tunnels is een tunnel netwerk gegraven door de noord vietnamezen van Vin Linh in een tijdsbestek van ruim 1 jaar. De mensen van het dorp, wat op de plek stond van waar de tunnels nu liggen, konden door de bombardementen niet meer bovengronds leven. Ze besloten tunnels te graven en daar hun leven verder te leven. Zo’n 60 gezinnen hebben in de tunnels geleefd wat ongeveer neerkomt op 300 mensen. Zo’n 20 kinderen zijn geboren in de tunnels tijdens de oorlog. En de mensen hebben hier ongeveer 7 jaar geleefd. De tunnels zijn ongeveer 3km lang en bestaan uit 3 lagen, gelegen op 12, 18 en 22 meter diep. Erg indrukwekkend om te zien en dan te bedenken dat tijdens het graven geen machines zijn gebruikt, maar alleen mankracht.
Daarna op naar Hue, een stad die vanaf ongeveer 1800 tot 1945 de hoofdstad van Vietnam was vanwege zijn centrale ligging. Nu staat de stad bekend om zijn keizerlijke paleis en het oude stadsdeel. Na al deze cultuur waren we toe aan wat natuur en we namen de mooie kustweg naar Hoi An, de stad van de lichtjes. Helaas hadden we wel wat regen en mist onderweg, maar het was een bijzonder moment om uit de mist Danang city in de zon te zien liggen. Vanaf daar reden we door naar Hoi An waar de komende dagen veel regen zou zijn helaas. We konden meteen de volgende dag een kookcursus doen dus van de regen die dag geen last. Ook hebben we sinterklaas hier gevierd met als gevolg interessante cadeaus voor onze bastards, maar daar later meer over…
Na Hoi An wilden we graag verder naar het zuiden, maar in de central highlands, het middelste deel van Vietnam bleek alleen maar regen, regen en nog eens regen. Wat konden we doen? We kwamen op het idee om de trein te pakken vanaf Danang city naar het zuiden van Vietnam. Dat betekende wel terug rijden in de stroomende regen naar Danang, maar het was gelukkig maar 2 uur en best fun met onze poncho’s aan. De plassen waren bijna net zo diep als de helft van onze wielen, wat betekende dat de uitlaat genoeg onder water kwam te staan. De motortjes hadden het zwaar te verduren, maar ze bleven het doen en brachten ons naar het trein station. Daar vertelde een local ons dat het handiger was om met de bus te gaan, omdat de trein niet ging naar de plek waar we heen wilden en we zouden 2 dagen op onze motortjes moeten wachten. De bus? En motoren mee? Tsja het kan hier allemaal! Hadden we niet aan gedacht… Een paar uur later zaten we goed en wel in de slaapbus richting Mui Ne, een plek aan het strand in het zuiden van Vietnam. En de bastards lagen onder ons even bij te komen van de trip in het noorden.
Advertentie
Dit artikel was geplaatst op zaterdag 19 december 2015 om 10:39 en geplaatst in Vietnam. Je kunt reacties op dit artikel volgen met de RSS 2.0 feed.

5 responses to “Food walhalla!”

  • aking9
    19 december 2015 at 18:45

    Hi Willemien, thanks for all the nice stories so far, keep them coming. And thanks for being honest about the rain – helps to diminish the jealousy just a tiny bit.

    Keep travelling safely and having fun,
    Happy Christmas
    Andrew, Delmar, Zoexxx

    Like

    Beantwoorden
  • Heiny en Clemens Zandbergen
    21 december 2015 at 15:53

    Wat een mooie foto’s en wat een mooie verhalen.
    Ik weet niet of er daar iets te merken valt van Kerstmis en Oud en nieuw,
    maar wij wensen jullie toch maar fijne dagen en zullen met oud en nieuw
    op jullie klinken.
    Veel geluk en liefde wensen jullie, Heiny en Clemens

    Like

    Beantwoorden
    • bowil2015
      24 december 2015 at 04:17

      Bedankt voor jullie lieve bericht. We zullen kerst in de hoofdstad van Cambodja, Phnom Penh, vieren en de mensen proberen er zeker wat van te maken hier! Kerstbomen, balletjes, lichtjes en kerstpakjes maar toch wel gek in dit warme weer. Jullie ook beiden hele fijne dagen gewenst en veel geluk, liefde en gezondheid voor het nieuwe jaar!

      Like

      Beantwoorden
  • Heiny en Clemens Zandbergen
    21 december 2015 at 16:03

    Wat een mooie foto’s en wat een mooie verhalen. Ik weet niet of men daar Kerstmis en Oud en Nieuw kent, maar wij wensen jullie mooie dagen met
    met veel liefde en geluk voor de komende kilometers in 2016

    Like

    Beantwoorden

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: