3 maal is…

De eerste rit op de motoren in Thailand was meteen een flinke. Na 750 km over goede wegen kwamen we aan in Khao Sok National park. Een super gebied waar je het gevoel hebt door Jurrasic park te rijden. We vonden een klein bungalowtje ergens midden in de natuur, een heerlijke plek om even bij te komen van de drukte van Bangkok. Daarna wilden we onze weg vervolgen naar Koh Lanta, een eiland vlak voor de kust, om te gaan duiken. Met onze motoren was het gemakkelijk om op het eiland te komen via een ferry en we vonden een mooi bungalowtje aan het strand waar we ongeveer een korte week wilden blijven. Het werd tijd om bij een duikschool een aantal duiken te gaan regelen! We gingen een aantal duikscholen langs om te kijken wat ze te bieden hadden en uiteindelijk werd het FlipFlop divers, een duik school van een Zuid Afrikaan. De planning was 3 dagen duiken naar verschillende plekken en onze ‘nitrox specialty’ halen. Helaas na de eerste dag duiken, liep Willemien een reverse blok op aan een van haar oren en was het advies voor 2 weken niet duiken. Dat was even balen, maar alsnog konden we onze theorie halen voor de ‘nitrox specialty’. Die was in the pocket!

Na Koh Lanta besloten we richting Maleisië te gaan rijden. Op de ferry naar het vaste land kwamen we een Duits stel, Mona en Bjarne, tegen op hun motoren. Zij waren ook onderweg naar Maleisië en we besloten samen een stukje op te rijden. Halverwege de route richting de grens sliepen we nog een nacht in een klein stadje en de dag daarna werd het tijd om Maleisië in te gaan! Helaas was ons document voor de motoren verlopen, omdat ze langer dan 1 maand in Thailand waren. Ook was het ons niet gelukt om deze documenten te verlengen en dat betekende waarschijnlijk een boete van 250 euro per motor bij de grens. Van te voren hadden we wat mogelijkheden besproken om onder deze boete uit te kunnen komen en het werd tijd om te kijken of dit zou lukken. Met Mona en Bjarne hadden we afgesproken om elkaar weer in Penang, Maleisië, te ontmoeten.

Die ochtend stonden we vroeg op en we hadden een grenspost helemaal in het zuidwesten van Thailand uitgekozen, omdat deze het kleinste was en ons misschien de beste kans zou bieden om geen boete te hoeven betalen. Bij de grens aangekomen, lieten we onze motoren op enige afstand van de grenspost staan en een voor een gingen we onze paspoortstempel halen. Daarna was het enige tijd wachten totdat alle douane beambten in hun kantoortjes waren en toen de kust veilig was reden we langzaam achter de Thaise auto’s de grens over zonder onze motordocumenten te overhandigen. Aangekomen bij de Maleisische post die vlak achter de Thaise lag duurde het nog even voordat we de paspoortstempels kregen en ons Carnet hadden afgehandeld, maar gelukkig kwam er niemand achter ons aan. Na alles geregeld te hebben, waren we gelukkig niet 500 euro lichter en kon ons avontuur in Maleisië beginnen.