Bye bye motor ‘matties’, Hello ‘lonely’ riders…

Na alle heerlijkheid in Kroatië, kwamen we aan in Montenegro, waar we bij de grens onze eerste Nederlandse motor ‘matties’ ontmoetten en de ervaringen van onze trips naar het zuiden deelden.

Vervolgens na een korte stop bij een benzinestation om te schuilen voor onze eerste regenbui sinds we Nederland verlieten, reden we naar het noorden van Montenegro naar Zabljak.

Onderweg genietend van de geweldige natuur, de rustige slingerwegen en het lekkere en vooral goedkope eten, kwamen we aan in een klein bergdorpje, want Zabljak is niet meer, niet minder, en werden we heel aardig ontvangen door de man van het guesthouse. Daar een hapje gegeten en vervolgens onze weg voor de volgende dag uitgestippeld.

De volgende ochtend reden we naar de Tara bridge en canyon een van de bezienswaardigheden en wat ‘toeristischere’ plekken van Montenegro, het toerisme viel heel erg mee. Vervolgens gingen we via het noorden en oosten richting Kolasin. Na een mooie tocht waarvan de laatste 20 km off road (niet geheel gepland, maar het ging ons goed af!) kwamen we aan in een redelijk groot skidorp, Kolasin.

De volgende dag werden we getrakteerd op mooie bochten richting het zuiden. Eerst naar het Lovcen National Park voor een spectaculair uitzicht over Montenegro en vervolgens richting een klein, schattig kustplaatsje, Sveti Stefan, waar we een B&B hadden.

Montenegro was voor ons tot nu toe een van de hoogte punten. De natuur is er prachtig, de mensen zeer vriendelijk en wat wij Nederlanders natuurlijk altijd prettig vinden, is dat het er goedkoop is! Verder viel het ons op dat er weinig andere motorrijders waren, we voelden ons na Kroatië een beetje ‘lonely’ riders. Oké af en toe is het wegdek wat minder een geheel, maar de meeste stukken zijn prachtig met veel mooie bochten, dus echt een aanrader voor motorrijders!