Van stad naar politiepost…

De grens overgang van Turkmenistan naar Oezbekistan verliep redelijk soepel. Turkmenistan waren we zo uit, stempeltjes in onze paspoorten, formuliertjes werden voor ons ingevuld, onze laatste menats gewisseld voor Oezbeekse soms en we konden naar de Oezbeekse douane. Daar echter moesten we zelf de formulieren invullen en uiteraard waren deze alleen in het Oezbeeks of Russisch, helaas geen van beiden spreken/lezen we deze talen vloeiend. Gelukkig hing er een voorbeeldje in het Engels en konden we daaruit redelijk opmaken wat we moesten invullen. Ze wilden bijvoorbeeld weten wat voor elektronica we allemaal het land in meenamen en welke steden we gingen bezoeken. Na alles te hebben ingevuld, kwamen we in het kantoortje bij een douane beambte. We moesten onze telefoons laten zien en de medicatie die we bij ons hadden. Eerst de medicatie… 200 malariatabletten en voor 12 maanden anticonceptie pillen, de malariatabletten waren prima, maar de beambte verwonderde zich erover dat er een pil bestond die je als vrouw kon slikken en vervolgens niet zwanger zou raken na seks, echt heel interssant, er ging een wereld voor hem open! Vervolgens onze telefoons… Owjaaa of er geen porno op stond? Nou naar ons weten niet, maar helaas krijg je over de whatsapp tegenwoordig vaak genoeg dubieuze foto’s en filmpjes toegestuurd. De eerste telefoon, ja hoor het was raak, hij keek Bjorn meteen aan, is this yours? Nope it’s my girlfirend’s! Oké wederom een verassing voor deze beambte, een vrouw met pornoplaatjes/filmpjes op haar telefoon, die een pil slikt, zodat ze niet zwanger wordt, wat zal hij gedacht hebben? Bjorn was zo slim geweest al zijn dubieuze whatsapp plaatjes/filmpjes al te wissen voor Iran. De beambte wenste Bjorn veel succes en we konden Oezbekistan in gaan.

Off to Buxoro! De eerste stad waar we meteen het gevoel kregen dat we het sprookje van 1001 nacht in stapten. Mooie moskee’s, pleinen, bazaars met allerlei prularia (zelfs de toverlamp van Aladin was er te koop!) en gezellige eettentjes. We voelden ons hier meteen thuis. Ingecheckt bij een relaxt hotelletje waar we de prijs in dollars vroegen en vervolgens in Oezbeekse soms (dat was ons aangeraden) daarna richting bazaar om onze dollars zwart te laten wisselen tegen een hogere koers en zo goedkoper uit te zijn bij ons hotel, tsja als je een langere reis wilt maken en op die manier geld kunt besparen dan is het maar weinig moeite. We kregen een flinke stapel met monopoly geld in een plastic zakje mee en voelden ons een beetje Bonnie & Clyde. Vervolgens ergens een gezellig tentje op gezocht om te eten en besloten de volgende dag heerlijk te relaxen in het park en wat van de stad te zien.

Na wat rondgelopen te hebben door de stad, Bjorn’s schoen laten maken en onze website te hebben bijgewerkt in het park werd het tijd om wat te onderhandelen op de bazaar. De dag ervoor had Bjorn een mooie Sovjet tankhelm gezien en hij was bereid deze te kopen en dan weet je het wel als je de drang hebt dat je iets moet hebben dan ga je ervoor. Eerst onderhandelde hij tot dat de helm 2/5 van de gevraagde prijs was, maar er moesten ook nog dollars gewisseld worden… Met zijn mooie onderhandel kunsten wist hij én een goedkopere rate te krijgen om onze dollars te wisselen én de tankhelm vervolgens gratís mee te nemen. Toch voelden we ons een beetje schuldig tegenover de verkoper en liepen we terug om aan hem te vragen of het echt oké zo was. Jaa natuurlijk was het oké! Maar na 10 minuten kwam de verkoper achter ons aan op zijn fiets en bedacht zich toch ineens dat hij alleen de dollars had gekregen voor het wisselen, maar niet voor de helm. We gaven hem groot gelijk en vervolgens het bedrag voor de helm, even goede vrienden!

Met onze mooie souvenir besloten we terug te gaan naar het hotel en ons klaar te maken voor de volgende dag op naar Samarkand! Onderweg naar het hotel zagen we een jeep staan met Nederlands kenteken, dit bleken onze China matties te zijn, Annieke & Daan! Toevallig kwamen ze net aan in Buxoro en hadden ze wel zin in een biertje. Zo de avond met hun zitten drinken en reisverhalen uitgewisseld. Beiden super relaxt, China, dat zal straks een mooi avontuur worden!

De volgende ochtend op naar Samarkand! Onderweg eerst een aantal keer aangehouden bij politieposten, maar op vertoon van ons paspoort en het trekken aan de gashendel, zodat ze het mooie geluid uit onze motortjes hoorden, waren we good to go! Samarkand, wederom een stad uit 1001 nacht, maar iets moderner en groter. Na aangekomen in een relaxt guesthouse in de achteraf buurt besloten we de stad in te gaan om wat te eten. Toch een stuk verder lopen dan het centrum dan Buxoro! Iets verkeken op de afstand en met flinke trek belandden we uiteindelijk in een lokale eettent waar we een goed stuk kip kregen! De volgende dag om de hoek een ontbijt gehaald, somsa (gevulde deeg envelopjes), en de rest van de stad verkend. Helaas kreeg Bjorn buikgriep en waren we op tijd weer terug. Aan het eind van de middag kwamen onze China matties ook aan. Bjorn bleef rusten en we gingen met z’n 3en vlakbij het guesthouse een sjasliek halen.

De volgende dag was Bjorn nog niet sterk genoeg om weer op de motor te stappen en besloten we bij het lokale zwembad te relaxen. Nee niet als Nederland mooi blauw water en onderhouden, maar een wat vroeger mooi waterpark was geweest met glijbanen, nu een slecht onderhouden zwembad met groen water en glijbanen die in verval waren geraakt en niet meer werden gebruikt. Al met al de ligbedjes waren relaxt en een beetje zon deed ons goed.

Van het rustdagje knapte Bjorn weer goed op en we besloten de volgende dag richting noorden te rijden en te kijken of we misschien ergens ter hoogte van Angren, waar de bergen weer beginnen, een mooi wildkamper plekje konden vinden. Annieke en Daan waren waren ook weer toe aan een nacht kamperen en vonden het een goed idee. We besloten met z’n 4en op pad te gaan. Na wederom een aantal politieposten gepakt kwam we aan bij Angren, echter daar aangekomen waren de bergen nog niet echt aanwezig en we besloten een stukje verder te rijden naar een pas waar we overheen moesten misschien zouden we daar een mooi plekje kunnen vinden. Het bleek dat we in de Faragona vallei terecht kwamen via de pas, een vallei waar nog veel onrust is over welk stukje land van wie is tussen Kyrgyzstan, Oezbekistan en Tajikistan. Ook lazen we op dat moment in de Lonley Planet dat er overal nog mijnen lagen dus dat het niet verstandig was om in deze vallei van de wegen af te wijken. Een nachtje wildkamperen zat er dus niet in. Echter was het al donker geworden en het enige wat we langs de weg zagen waren restaurantjes. We stopten er bij eentje en de mannen gingen naar binnen om te vragen of we er konden eten en slapen. Ja hoor geen probleem! We kregen theebedjes aangewezen waar we eerst onze maaltijd konden krijgen en vervolgens de nacht op konden doorbrengen, helemaal prima!

De volgende ochtend besloten we naar het stadje Fargona te gaan en daar te relaxen in een hotel, daar waren we aan toe! We vonden een mooi hotelletje met zwembad voor de verkoeling, want in heel Oezbekistan was het rond de 40 graden overdag, en besloten daar de middag lekker te relaxen. Uitgerust en wel waren we allen toe aan bergen! Annieke en Daan zouden nog in Oezbekistan blijven, omdat ze later nog naar Tajikistan zouden gaan voor de Pamir mountains. Wij besloten de volgende dag naar Kyrgyzstan te gaan en te kijken of we richting het zuiden konden rijden om wat verkoeling op te zoeken in de bergen. De volgende dag richting grens, wederom een aantal politieposten meegepakt en een maal aangehouden in een stadje, omdat we daar toch wel iets te hard doorheen reden, helaas kon de beste man in kwestie het niet bewijzen en bleef het gelukkig bij een waarschuwing. Bij de grens verliep alles redelijk soepel.
Welcome to Kyrgyzstan!!